Gelukkig wonen op Scheveningen
Ik ben geboren in Loosduinen. Mijn ouders zijn op een gegeven moment gescheiden en ik verhuisde toen naar Breda. Ik kwam nog wel vaak in Den Haag omdat mijn vader daar woonde. Ik had altijd wel een beetje een droom om hier bij het strand te wonen. Toen mijn partner en ik een huis in Scheveningen zagen, waren we meteen verkocht. Het zag er zo leuk uit. We hebben het gekocht in de coronatijd.
Ik moet zeggen dat ik echt positief verrast ben door Scheveningen. Ik vind de mensen echt supervriendelijk. De mensen hier zeggen elkaar gedag op straat, maken een praatje. Dat valt echt op. En als ik zie wat er allemaal wordt gedaan voor ouderen en allerlei andere groepen dan vind ik dat wel echt opvallend. Ik zie hier allerlei initiatieven. Ik krijg ook regelmatig post van de gemeente. Ze vragen naar je mening als er weer een nieuw initiatief is. Dat vind ik heel positief.
In coronatijd ontdekten we dat het goed werken is vanuit Scheveningen. Mijn partner rijdt regelmatig naar Breda voor zijn werk. Hij heeft niet vaak in de file gestaan.
Ik vind Scheveningen bijzonder gezellig. Het voelt eigenlijk heel dorps aan. Ik besteed evenveel tijd in Scheveningen Dorp als in Scheveningen Bad. Ik doe mijn boodschappen eigenlijk overal, ook in de Keizerstraat.
Over het algemeen vind ik Scheveningen rustiger dan ik had verwacht. Ik had het drukker verwacht. Scheveningen heeft alles in huis om heel bruisend te zijn.
**********
Dit verhaal is onderdeel van de reeks ‘Scheveningen verbindt’. Een serie portretten van bewoners en bezoekers aan Scheveningen. Jaap Spiering maakte de portretten en de foto’s. Over een periode van enkele zomerse weken sprak hij willekeurige personen aan op Scheveningen-dorp.